wyżywać się — ndk I, wyżywać sięam się, wyżywać sięasz się, wyżywać sięają się, wyżywać sięaj się, wyżywać sięał się wyżyć się dk Xa, wyżywać siężyję się, wyżywać siężyjesz się, wyżywać siężyj się, wyżywać siężył się «znajdować ujście dla swoich zamiłowań,… … Słownik języka polskiego
wyzywać się – wyzwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzywać siebie nawzajem do walki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyzwali się na pojedynek na szable. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. częściej ndk… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyzywać — los «robić coś ryzykownego, narazić się na niebezpieczeństwo»: W niczym nie chciałem wyzywać losu: pragnąłem być dobrym pracownikiem, dobrym ojcem i najlepszym mężem, jeżeli tylko Renata tego zechce. J. Stawiński, Piszczyk. Jego interesowały… … Słownik frazeologiczny
wyładowywać się – wyładować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} o grupie osób: wychodzić skądś, zwykle z jakiegoś pojazdu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wycieczka wyładowała się z autobusu. Wyładowywali się powoli z pociągu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przezywać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ubliżać, wymyślać sobie nawzajem, wyzywać się wzajemnie, używając obelżywych wyrazów, wyzwisk : {{/stl 7}}{{stl 10}}W czasie kłótni zawsze się przezywali. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyzwać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wyzywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyżyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyżywać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyzwać — dk IX, wyzwaćzwę, wyzwaćzwiesz, wyzwaćzwij, wyzwaćzwał, wyzwaćzwany wyzywać ndk I, wyzwaćam, wyzwaćasz, wyzwaćają, wyzwaćaj, wyzwaćał, wyzwaćany 1. «wezwać do wzięcia udziału w walce, zapasach, grze itp.» Wyzwać kogoś na pojedynek a. wyzwać kogoś … Słownik języka polskiego
spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… … Słownik języka polskiego
przerzucić — dk VIa, przerzucićcę, przerzucićcisz, przerzucićrzuć, przerzucićcił, przerzucićcony przerzucać ndk I, przerzucićam, przerzucićasz, przerzucićają, przerzucićaj, przerzucićał, przerzucićany 1. «rzucić coś z jednego miejsca na inne, rzucić coś przez … Słownik języka polskiego
